Cennet de sende, Cehennem de..

Amin Maalouf

Çeviren: Ali Berkay

Ömer Hayyam, Hasan Sabbah, Nizam..Birbirinden farklı bu üç kişiyi bir araya getiren neydi? Ömer ile Cihan aşkı asırlar sonra Benjamin O. Lesage ile Şirin aşkına nasıl dönüşüyor? 13. yy da ortadan kaybolan Rubaiyat nasıl oluyor da 19. yy da tekrar ortaya çıkıyor? Herkesi etkisi altına alan Rubaiyatın etkisinde kalan Lesage Çifti oğullarının isimlerinden birini Omar koyarak biraz daha yakınlaştırıyor Rubaiyata oğullarını...Bu muhteşem kitabın peşine düşen Benjaminin ağzından dinleyeceksiniz bu kitabı..Benjamine kulak verin..

Keyifli okumalar..

Arka Kapak

Amin Maalouf, Doğu'ya, İran'a bakıyor. Ömer Hayyam'ın Rubaiyat'ının çevresinde dönen iç içe iki öykü..

1072 yılında, Hayyamın Semerkant'ında başlayan ve 1912 de Atlantik'te bit(me)yen bir serüven...Bir elyazmasının yazılışının ve yüzlerce yıl sonra okunurken onun ve İran'ın tarihinin de okunuşunun öyküsü/tarihi..

Altını Çizdiğim Cümleler

"Semerkant, dünyanın güneşe dönük en güzel yüzü."

"Her gün biri çıkar, başlar, benim ben demeye,

Altınları, gümüşleriyle övünmeye,

Tam işleri dilediği düzene girer,

Ecel çıkıverir pusudan: Benim ben, diye."

Hiçbir şeye şaşırma, hakikatin de insanların da iki yüzü vardır.

"Ne diyebilirim ki sana, varlığın sırları saklı senden, benden, bir düğüm ki ne sen çözebilirsin, ne ben. Bizimki perde arkasında dedikodu; bir indi mi perde, ne sen kalırsın, ne ben."

"Istıraptan belin büküldüğünde, dünyanın üzerine ebedi bir gece çöksün istediğinde, yağmurun ardından ışıldayan yeşilliği düşün, düşün bir çocuğun uykudan uyanışını."

Ölmek öldürmekten daha önemlidir. Kendimizi savunmak için öldürüyor, ama insanları ikna etmek, kazanmak için ölüyoruz. İnsan kazanmak bir amaç kendini savunmak ise sadece bir araçtır."

"Yan yana oturmuştuk hayat sofrasına, bizden birkaç kadeh önce sızıp gittiler."

"Denize düşüp kaybolan su damlası

Toprağa karışan toz zerresi

Nedir bu dünyaya gelip gidişimizin manası?

Fena bir böcek işte, bugün var yarın yok."

Kalk haydi, ebediyen uyuyacağız zaten!

"Tutsaklığın ıstırabını çekmiyorum, yakında gelecek ölümden korkmuyorum. Tek üzüntü kaynağım, ektiğim tohumların filizlendiğini görememek."

"Biz gerçekten bir kukla sahnesindeyiz:

Kuklacı felek usta, kuklalar da biz.

Oyuna çıkıyoruz birer, ikişer;

Bitti mi oyun sandıktayız hepimiz."

"Şarap yanakların kadar pembe

Pişmanlığım buklelerin kadar hafif olsun."