Beni Unutma...

Önce eşyalarınızı nereye koyduğunuzu unutuyorsunuz, sonra bir sabah uyandığınızda geçmişe dair en önemli hatıralarınız aklınızdan çıkmış.. Eşiniz, çocuklarınız, tanıdıklarınız hepsi birer yabancı...

Sinsi ve tehlikeli bir hastalık..

Beyin hücrelerinin ölümüyle karakterize, kesin nedenleri bilinmeyen nörolojik bir hastalık Alzheimer.. Yeni bilgileri öğrenme veya daha önce öğrenilmiş olan bilgiyi hatırlayamama, konuşma bozukluğu, günlük işleri yapamama, objeleri tanıyamama, planlama, organizasyon yapamama tipik özellikleri..

Bir gün bakkaldan dönerken, yan apartmanın zillerine basmış...

"Annem 76 yaşında. Dört, beş yıl önce unutkanlıkları başladı. Başta çok önemsemedik, yaşıyla ilgili olabileceğini düşündük, mesela karşılaştığı eski bir arkadaşının adını hatırlayamadı..Yadırganacak bir durum gibi gelmedi bana..Önceden çok güzel yemekler yapardı annem, şimdi tam tersi, tatsız, tuzsuz veya çok yağlı, çok tuzlu, çok tatlı  yemekler yapmaya başlayınca ters giden bir şeyler olduğunu anladım, ama bir gün, bakkaldan eve gelirken, evi karıştırmış ve yan apartmanın tüm dairelerinin ziline basmış...İşte o zaman doktora başvurduk..Alzheimer teşhisi koyuldu. Geri dönüşü olmayan bir hastalık...İlaç tedavisiyle de sadece klinik kötüleşmenin yavaşlatılması amaçlanıyor.." Alzheimer ile ilgili izlediğim bir videoda bir hasta yakınının ağzından dökülüyor bu sözler...

Hasta kadar hasta yakını için de yıpratıcı bir süreç...

"Babam beni her gördüğünde "Sen kimsin?" diyor. "Eşim beni hatırlamıyor." "Onu her ziyarete gittiğimde bana eski öğrencilerinden, ilk öğretmen olduğu okuldan bahsediyor..."Bırakın beni! Ben derse geç kaldım, öğrencilerim beni bekliyor! Bugün onlara İsmin hallerini anlatacağım." diyor.." Bir sabah uyandığınızda eşiniz yatağında yok, bir de telefon geliyor, emekli olduğu okulundaki müdür yardımcısı sizi arıyor, "Hocam burada, merak etmeyin!". 

Bir Baba, Bir Oğul, Bir Serçe..

Babanızın sizi tanımadığını bir düşünün...Her başarınızda, mutluluğunuzda, üzüntünüzde yanınızda olan adam artık sizi hatırlamıyor...Çocukluğunuzda sizi sabırla dinlemiş, defalarca sorduğunuz sorulara bıkmadan, usanmadan cevap vermiş bu adam, siz büyüdüğünüzde küçücük bir çocuğa dönüşmüş.. Siz onun sabırla yaptığı işi "Off baba!" demeden yapabilecek misiniz..Bunun için bir kısa film paylaşmak istiyorum.. Benim izlediğimde tüylerimi diken diken eden bir film..Bir baba ve oğul..Bir de serçe... Buyursunlar..

Ben seni hiç unutmayacağım, sen de beni unutma...

Yaklaşık bir yıl önce Ali Poyrazoğlu'nun Alzheimer hastalığı için farkındalık yaratmak ve toplumu bilgilendirmek amacıyla "Beni Unutma" adlı bir oyunu sahnelemişti. Oyunda Ali Poyrazoğlu doğaçlamalarıyla seyirciyi eğlendirmeyi ve sonrasında ağlatmayı başarıyor. Oyunla ilgili hafızamda kalan bir cümle...“Kişi kendisiyle barışık olmalı” diyor, “Kendinize şöyle seslenin” diye de ekliyor: “Ben seni hiç unutmayacağım, sen de beni unutma. Senin senden başka kimin var ki? Sarıl, öpüş, barış kendinle. Senin senden başka kimin var ki seni sevecek." Ali Poyrazoğlu kendi hayatından kesitlerini anlatırken Alzheimer hastalığı ve hayat arasında bir köprü kurmayı başarıyor...Hikayeler anlatıyor, seyircilere laf atıyor..İnteraktif bir şekilde devam ediyor oyun...Sanki bizim hiç başımıza gelmeyecekmiş gibi, hep başkalarının ailelerinden duyacak bir kaç hikaye olarak kalacağını düşündüğümüzü sert bir şekilde yüzümüze vuruyor.. Böyle güzel bir oyun izleme fırsatı elinize geçerse, izlemenizi tavsiye ederim..Çünkü Ali Poyrazoğlu bu işi iyi biliyor...